Guri i mengjesit
Ke mbire ne bjeshken Moravë Si shqipja e malit ne lartësi Prane teje çlodhen dhimbjet Pushon pa cak një dashuri
Gjysmeshekulli ma shkel syrin Më zgjon hija jote ne agim Ti shtojzavallja e bjeshkes sime Perdorësh me kositësin në amëshim. Vallezon dite e nate Të njejtin vallezim.
Më ngjan… Me floket shpupuritur te Fatës Perzier aromë fijesh t’ barit Me endje thurur gersheta Nga duart e Sul Beqarit.
Ti -shenjë zërash të mallit Në kurrizrrugë te kohëve, kaluar Ti dhender pa nuse e nuse pa dhender Perjetesisht vetem dashuruar.
Dikush te quajti ” Gur i mengjesit” Shekujt te njohen me emrin MURGA Në Moravën e turbullt e gjaklarë E hapur perjetesisht te mbetet rruga.
MURGA
Ti vnikna vo Morava Ka oref na visina Pri tebe odmoraje bolke Se krije i lubav bez kraja
Pollavek mi migash od daleko Senka tvua me razbuduje na popaska. Ti sama perija vo pllanina Fatena za ruke so kosaqa Igrash na mrak i zdrak Na svako vreme isto horo.
Mi se vigjish …. Ka kosme Fatine izmërsane Pletenica pletena od ruke Sul Beqarove Ti znak od gllasoj tuzhne Nis putoj sveizgazene Ti zeq bez mllanesta Ti mllanesta bez zeqa Nekoj te zuje” Gur i mëngjesit” A ti vekujeçno nosish tuga Vo Morava mètna i kërvava Nad sebe ti sedi ime “Murga”
N.Mehmeti Borje Kukes shkurt 2022.