NOVOSEJ DHE SHISHTAVECI
Lart bjeshkëve u ndala vështrova përqark, dy fshatra të bukur u dukën nga larg.
Ofshava aq thellë sa zemra m’gufoi, E desha atë fshat, ku im atë ndaloi!
Në të bukurat bregore përballë bjeshkëve, ngritur janë dy fshatra, madhështi e kohëve.
M’u desh të mendoja Ku qe pjes’ e fajit? Majtas fshati mamasë, djathtas i babait.
Shumë zëra më thanë: Eja këtej, me ne! Prej nga ke mamanë, gëzim dhe hare.
Në dhimbje e dilemë, nga t’ia mbaja, s’dija! Isha e braktisura, e viseve të mia.
Isha një nënë e re, me vajzën në krah! Mbeta n’ udhëkryqe, nga të shkoja, nga?
Peizazhet më dehën, blerimi anekënd. Kur fyellin dëgjova, bariun në këngë.
Lart qielli përflakur, lartësi e dëlirë! Mbeta krahëhapur, Shqiponjë e lirë.
Zemra mbajti djathtas! Dhe hapi s’më ngeci. I brendshmi zë më foli: Jam nga Shishtaveci!
Poezi nga : Bajame Hoxha – Çeliku Video ne YouTube