Guri i mengjesit

Ke mbire ne bjeshken Moravë
Si shqipja e malit ne lartësi
Prane teje çlodhen dhimbjet
Pushon pa cak një dashuri

Gjysmeshekulli ma shkel syrin
Më zgjon hija jote ne agim
Ti shtojzavallja e bjeshkes sime
Perdorësh me kositësin në amëshim.
Vallezon dite e nate
Të njejtin vallezim.

Më ngjan…
Me floket shpupuritur te Fatës
Perzier aromë fijesh t’ barit
Me endje thurur gersheta
Nga duart e Sul Beqarit.

Ti -shenjë zërash të mallit
Në kurrizrrugë te kohëve, kaluar
Ti dhender pa nuse e nuse pa dhender
Perjetesisht vetem dashuruar.

Dikush te quajti ” Gur i mengjesit”
Shekujt te njohen me emrin MURGA
Në Moravën e turbullt e gjaklarë
E hapur perjetesisht te mbetet rruga.

MURGA

Ti vnikna vo Morava
Ka oref na visina
Pri tebe odmoraje bolke
Se krije i lubav bez kraja

Pollavek mi migash od daleko
Senka tvua me razbuduje
na popaska.
Ti sama perija vo pllanina
Fatena za ruke so kosaqa
Igrash na mrak i zdrak
Na svako vreme isto horo.

Mi se vigjish ….
Ka kosme Fatine izmërsane
Pletenica pletena od ruke Sul Beqarove
Ti znak od gllasoj tuzhne
Nis putoj sveizgazene
Ti zeq bez mllanesta
Ti mllanesta bez zeqa
Nekoj te zuje” Gur i mëngjesit”
A ti vekujeçno nosish tuga
Vo Morava mètna i kërvava
Nad sebe ti sedi ime “Murga”

N.Mehmeti Borje Kukes shkurt 2022.