NOVOSEJ DHE SHISHTAVECI

Lart bjeshkëve u ndala
vështrova përqark,
dy fshatra të bukur
u dukën nga larg.

Ofshava aq thellë
sa zemra m’gufoi,
E desha atë fshat,
ku im atë ndaloi!

Në të bukurat bregore
përballë bjeshkëve,
ngritur janë dy fshatra,
madhështi e kohëve.

M’u desh të mendoja
Ku qe pjes’ e fajit?
Majtas fshati mamasë,
djathtas i babait.

Shumë zëra më thanë:
Eja këtej, me ne!
Prej nga ke mamanë,
gëzim dhe hare.

Në dhimbje e dilemë,
nga t’ia mbaja, s’dija!
Isha e braktisura,
e viseve të mia.

Isha një nënë e re,
me vajzën në krah!
Mbeta n’ udhëkryqe,
nga të shkoja, nga?

Peizazhet më dehën,
blerimi anekënd.
Kur fyellin dëgjova,
bariun në këngë.

Lart qielli përflakur,
lartësi e dëlirë!
Mbeta krahëhapur,
Shqiponjë e lirë.

Zemra mbajti djathtas!
Dhe hapi s’më ngeci.
I brendshmi zë më foli:
Jam nga Shishtaveci!

Poezi nga : Bajame Hoxha – Çeliku
Video ne YouTube